Ecologische economie

Ecologische economie is een interdisciplinair onderzoeksdomein dat zich richt op de onderlinge afhankelijkheid en co-evolutie van de menselijke economie en natuurlijke ecosystemen, zowel doorheen de tijd als doorheen de ruimte.[1]

Een primaire doelstelling van de ecologische economie is om het economische denken en de economische activiteiten in de fysieke realiteit te grondvesten, met name in de natuurwetten (meer bepaald de wetten van de thermodynamica) en in kennis van biologische systemen.

Het accepteert als doel het verbeteren van het welzijn van de mens door middel van ontwikkeling, maar streeft ernaar om dit planmatig te bereiken met oog voor de duurzame ontwikkeling van ecosystemen en samenlevingen. Er wordt, meer dan in de klassieke economische wetenschap een onderscheid gemaakt tussen welvaart en welzijn. [2]

Door de economie te behandelen als een subsysteem van het grotere ecosysteem van de aarde en door het behoud van natuurlijk kapitaal te benadrukken, is de ecologische economie een andere economische school dan de milieueconomie, wat de mainstream manier is om het milieu te behandelen in de economische wetenschap.[3]

Milieueconomie is een apart terrein in de economie dat gaat over het gebruik van het milieu, de waarde van het milieu en de milieueffecten van economische activiteiten. Milieueconomie doet theoretisch en empirisch onderzoek naar de economische effecten van (inter)nationale en lokale milieuwet- en regelgeving in de wereld. Voorbeelden van onderwerpen zijn de kosten-batenanalyses van alternatief economisch beleid ten aanzien van luchtvervuiling, waterkwaliteit, giftige stoffen, (huis)afval en de opwarming van de aarde. [4]

De ecologische economie zet ons aan om op een wetenschappelijke verantwoorde wijze om te springen met het milieuvraagstuk en doet op individueel niveau de vraag rijzen: “hoeveel materiële spullen hebben we nodig om een goed leven te leiden?”.

‍